Sevda Sürgünü Şiiri - Nuh Ali Berk

Benim gönlüm şimdi sevda sürgünü
Senin sevdan düştü özüme benim
Bir yanım gam dolu bir yanım keder
Tebessüm gelmiyor yüzüme benim
*
Nereye gideyim felegim şaştı
Öyle çıkmazdayım boyumu aştı
Zaten dertli idim bak yine düştü
Hüzün nâmeleri sazıma benim
*
Dağın şikayeti olurmu kardan
Gönül uzak kalmaz sevdiği yardan
Yüreğim de ateş sönmeyen türden
Su serp içimde ki, közüme benim
*
Bilirsin naçarım düştüm eline
Bülbülün misali kondum gülüne
Senden vazgeçemem sence biline
Felek seni yazsa yazıma benim
*
Bahaneler çoktur çekip gitmeye
Bir dal bulamadım şöyle tutmaya
Alışmıştım sana, hep naz etmeye
Kimse bakmaz artık nazıma benim
*
Ne diyeyim yandım aşkın narına
Umut bağlayamaz oldum yarına
Nasıl kızam ben ömrümün varına
Kem söz düşmeyecek sözüme benim
*
Kabul etsen gelir kölen olurum
Ben gönlünü yüregini bilirim
Sen gel desen bana, koşar gelirim
O an yetişilmez tozuma benim
*
Hoyratlar gezmesin gönül bağında
Sana sevdalandım hazan çağımda
Sensiz rüzgar esmez gönül dağımda
Sensizlik gitmiyor, haz’ıma benim
*
Kötü günler kalsa gelmese dünde
Onulmaz yaralar açtırdı bende
Sen açtın bu yarayı dermanı sende
Merhemini gel sür, sızıma benim
*
Kul Hızır’ım sözler fayda etmiyor
Hayalin gözümden bir an gitmiyor
Seviyom demeynen her şey bitmiyor
Arada bir görün gözüme benim
Arada bir görün gözüme benim
*
Nuh Ali Berk
(Kul Hızır)