Ben sevdanın oturduğu sokakta oturuyorum,
geceler hiç bitmiyor, ben hiç uyumuyorum
gecenin efkarı iniyor perde perde,
sevdanın hayali vuruyor arada bir içime.
Ben sevdanın oturduğu sokakta oturuyorum,
hani şu perdelerinde mavi kuş resimleri olan
Ali bakkalın hemen yanında, 17 numara,
o kırgın hayatın tam ortasında
hani duvarlarında hala yazılar olan o sokakta
biri gurbetin, biri ihanetin,
biri de seni böyle sevmenin hikayesi.
S
..........
..........
Kayıt Tarihi : 16.7.2003 12:18:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![İbrahim Sadri](https://www.antoloji.com/i/siir/2003/07/16/sevda-sokagi-2.jpg)
Hayırlı, meşru, fıtri, makul ve baki muhabbetler dilerim.
bu akşam yine odamda efkar var
anlarsın ya Metin, adamın halinden adam anlar...
Çok güzel bir şiirdi; tebrikler... İyi geceler...
TÜM YORUMLAR (18)