Sevda Sokağı Şiiri - Şeref Semiz

Bütün iş sevdanın sokağından geçmek
Gönül kapısında beklemek
Usanmadan sıkılmadan
Ya da biraz da olsa aralayabilmek gönül kapısını
Her an her saniye seni düşünmek
Anı yaşarken seni de yaşamak
Belki de senin hasretinle yaşlanmak
Bir kor ateş gibi sevdanı kalbinde taşımak
Ya da ağlamaktır sevda
Geceler boyu ağlamak
Kimseye göstermemek gözlerinden akan yaşı
Gerekirse ölüme gidebilmek
Bir uçurumun kenarında sana uzatacağı eli beklemek
Yüzüne gülünce kuş kadar özgür olabilmek
Hele de seslenince sana dünyalar senin olmak
Sen hiç yaşadın mı bu sevdayı
Yalancısın sen
Yalancı sevdalar kraliçesi
Senin bütün sözlerin yalan
Seviyorum deyişlerin
Ben seninim asla ayrılmam deyişlerin
Nasıl da inanmıştım sana
Nasıl da kanmıştım
Bütün söylediklerine hemen de aldanmıştım
Unutma ki bir tanem bir gün ıntikamım acı olacak
Kime gidersen git
Kimle olursan ol tekrar bana döneceksin
Çünkü ben senin ilk sevdan ilk göz ağrınım
Hani derler ya bütün aşklar unutulur
Ama eminim ki bu aşklardan ilki hariç
Ben unutmadım seni mesela
Sen benım ilk sevdam, ilk göz ağrımdın
Ama şunu bil ki
Döndüğün gün var ya
Sakın karşında eski aptal aşık olur zannetme
Bir zamanlar ellerine bile dokunmaya kıyamayan ben
Kim bilir kaç ele hiç sevmeden dokunan sen
Artık benim kardelen'im değilsin
Hani demiştin ya geçenlerde tekrar deneyelim dıye
Bütün nefretimi içime atıp
Senin yalancı sevdaların gibi seveceğim seni
Belki de yalandan uğrunda bile öleceğim
Senin bana yaptığının on mislini yapacağım sana
O zaman anlarsın işte terk edilme duygusunu
Benim gibi sen de uykusuz kalacaksın
Dünyaya geldiğine bin pişman olacaksın
Bir zamanlar dünyalar kadar ki sevgimle seni
Şimdi bir incir kabuğunu doldurmayacak sevgimle değişeceğim
İşte o zaman sen yoluna ben yoluma diyeceğim......