Sevda Şehri Şiiri - Güney Dönmez

serüvenci bir rüzgarı
izlerken hasretin seyrinde
bir kaç damla gözyaşım
dökülüverdi yere
aksisedasıyla içimde
ölüm sessizliği yaratan haykırışlarım
bengi bir boşluğa atar beni
ey isatanbul!
yadigarın mı kalsın sermestliğim
böyle mi olsundu delikanlılığın
mavi patiskalarında yatan güneş
günahkar mı yapsındı kalemimi
oysa ne çok sevmiştim seni
özveriyle dokumuştuk aşkı
müptezelliğin silüetini bile
düşürtmemiştik sevdamıza
şimdi sütle yazıyorum
mektubumu sevgilime
ebruli kağıtlar üstüne
ey koca kent!
ey istanbul!
haydarpaşa,
sultanahmet,
bağcılar,....
ey sevdasıyla yandığım
yarınımın şehri!
yetmez mi bu acılar.