Sevda Sefili Şiiri - Safiye Samyeli

Ben sana yar deyip de bin bir ümit bağlarken
Sen gidip de gönlünü ele mi vereceksin
Sevdanın ateşiyle yüreğimi dağlarken
Aşkımı hiçe sayıp yere mi sereceksin

Yüce Rabbim bilmez mi şu canımı sıkanı
Kurduğumuz düşleri elleriyle yıkanı
Ahım var ellerinde bırakmazlar yakanı
Ben gözyaşı dökerken sefa mı süreceksin

Elbette daralacak bedende ki kafesler
Bir gün sona erecek alınan bu nefesler
O an kabul edilmez mal mülk ile takaslar
Zannetme ki Cennete sorgusuz gireceksin

Diline dolanacak söylediğin yalanlar
Al kanını emecek koynunda ki yılanlar
Bir gün öne gelecek defterinde olanlar
Bunlar benim mi diye şaşırıp soracaksın

Gez bakalım burada sen afilli afilli
Varsın desinler bana bu bir sevda sefili
Kabul etmem nizamda getirdiğin kefili
O gün helallik diye karşımda duracaksın

Kırk yamalı gönlümden başka bir hazinem yok
İstemem Dünyalığı mala mülke karnım tok
Varsa kefenin cebi haydi durma sen de sok
Hangimiz daha büyük orada göreceksin