Sevda Sandığım Şiiri - Erdin Fidan

Yamalı bir sevdaydı bizimkisi
Kırgın sevdalarından arda kalandım...
Sonu yoktu biz denen şeyin biliyordum...
Yinede seni söyleyen dizeler takılırdı kalemime
Sen kokan yağmurlar yağardı sokağıma
Dinmezdi yağmur, dinmedi Sevda Sandığım...

Ne zaman içime dokunan bir şiir okusam,
Yada dinlesem tüylerimi ürperten bir şarkı
Tüm kelimelerim seni bilen bir yolculuğa çıkıyor.
Ne yorgunluk dinliyor ne umutsuzluk...
Dinlemiyor dur demeleri yüreğim,
Durduramadım, durmuyor Sevda Sandığım...

Nasıl anlatayım ki şimdi Sana kırgınlığımı...
Neden uzağında kaldım bin sevda boyu...
Sana gelmek isterken delicesine.
Senin yolların, hep hüzünlü şarkılarda şimdi...
Yollarına gelen kuşlar gördüm sevdam...
Kanatlarına şiirler tutuşturdum...
Mısralarım düştü şiirlerden, Dizelerim sızladı,
O Aklımda esen rüzgar dindi Sevda Sandığım,

Kanattı kağıt, İncindi kelimelerim,
Gerçeğe sağır , inciydi hayallerim...
Sensiz saatlerde yeşil kabuslarda dolaşıyorum...
Sonra ağır ağır irkilip uyanıyorum senden...
Sessizliğim çınlıyor hep şiirler boyu ,
Duymadın mı mısralarımı Sevda sandığım...

Sende başlayan,bende biten kelimeler vardı hani...
Hatırladın mı...
Kimi YAĞMUR derdi sevdaya kimi rüzgar...
Hani yağsaydı sağanak sağanak toprak kokusuyla,
Sonra bir rüzgar ESER, yağmur taneleri ağlardı...
Sonra mı... sonrası yok ki Sevdam...
Islandım işte,O Hiç acımadığın Gözyaşlarımla...
O yağmur ahmak ıslatanmış Sevda Sandığım...
O yağmur ahmak ıslatanmış...