Sevda Sancısı Şiiri - Mustafa Sade

Ne desem de sana hıncım tükenmez,
Gittin, ben kendime gelemez oldum;
Ay geçer, yıl geçer, sancım tükenmez
Ne yapsam ne etsem bilemez oldum.

Sen de benim gibi hasret çekesin,
Uykudan uyanıp yaşlar dökesin,
Bir âh’ın üstüne bin âh ekesin,
Allah’tan başka şey dilemez oldum.

Sönmedin sinemde yakılı kaldın,
Her gece rüyamda takılı kaldın,
Mıh gibi aklımda çakılı kaldın,
Ben seni fikrimden çelemez oldum.

Varlığın dünyama şevk’ti, neşemdi,
Yokluğun her saat kanımı emdi,
Sevdasız, leylasız, mecnunum şimdi,
Ferhattım dağları delemez oldum.

Keder oldun bana hep derde ittin,
Geçen zaman ile sanma ki bittin,
Kurtlar sofrasında birakıp gittin,
Artık koyun gibi melemez oldum.

Gel desen, dağları aşamasam da
Sürünürüm sana, koşamasam da;
Sensiz bu dünyada yaşamasam da,
Dolmadı miâdım ölemez oldum.

05MART2010