dudağındaki sevda salıncağında
dilim korkusuzca sallanırken
çenen ile göğsün arasındaki ince yolu
ben hep sırat köprüsü olarak bilirdim
ne zaman geçmek için yol alsam
aşkına kapılıpta hoyrat esen rüzgarda
alabora olurum diye korkardım...
Ne hüzünler kurtarır seni
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
Devamını Oku
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta