SEVDA RÜZGARI
Sen hiç yağmurda yürüdün mü?
Hiç yağmurun tokatını yedin mi sen?
Rüzgarın haykırışıyla birlikte
Gözyaşları sarar her yanını
Dalarsın geçmişin en derinliklerine
Ağlarsın belki gökyüzüyle birlikte
Kimse tanımaz seni
Belki en karanlıktasın öğle vaktinde
Güneşi ararsın bir damla da olsa
Aydınlığını içmek için...
Sen hiç karanlığa yâr oldun mu?
Hiç Mum ışığına muhtaç oldun mu Sen?
Balmumunun her bir damlasında
Karanlıkların aydınlandığı
Ve...
Gönüllerin bir daha hiç ayrılmayacasına
Birbirine yapıştığı...
Sevgiyle bütünleşmek için...
Sen hiç sevgiye aç oldun mu? ...
Kayıt Tarihi : 15.4.2006 14:57:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Tuna Yeşil](https://www.antoloji.com/i/siir/2006/04/15/sevda-ruzgari-4.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!