Önceleri kahretmezdim içimdeki yangına. Sabrın namlusundan çıkan her kurşuna aldırmazdım. Nice cemre'ler düşmüştü şu yorgun bağrıma, bir bilsen nice, nice. Gecelerin tespih danelerinde sevdanı çeke çeke geldim bugünlere.
Sen yokken, yönünü kaybeden gemilere aldırmaz, umudun karelerinde çocuklarla körebe oynardım. Dualar ederdim mevsimlerin kara döngüsüne, göçmen güvercinlere sular verirdim ellerimle. Sen yokken, anlamsız kavramları anlamaya çalışmazdım.
Bu hem yaşamak, hem de ölüm labirentinden bir bilet de ben aldım şimdi. Bir tas su, biraz kuru ekmek ve aşkını sarıp çıkınıma girdim bu girdabın içerisine. Bir tek selamını umarım hayattan, birde sevdanı. Erken sabahlarda sıcaklığını arar, ıslak avuçlarımda ellerini özlerim.
Kırkbir yerinden yamalı şu gönlümün yara berelerini sararken ellerinle, bu göçebe yüreğim çakıldı kaldı yerinde. Yıllardır gözlerim aka aka milli kuyulara, kahkahasız geçen ömrümü saldım enginlere. Hıçkırıkla yoğrulan bir oyun'muş oynadığım nicedir, nicedir senmişsin beklediğim. Yokluğunda, acının çiçekleri döllenirken mevsim bahar'mış, kış'mış umurumda değil. Umurumda değil yaşamak bile sensiz.
Evet Yağmur Gözlü'm. Yağmur olup yağ üzerime. Uğultulu ormanlarda kaybolayım istersen. Görünmez kelepçeler sıksın dilersen bileklerimi. İstersen sonsuz okyanuslara yolcu et beni. Yada, sür beni yeryüzünün tüm savaşlarına. Yeryüzünün tüm avcılarına av yap beni, istersen kırayım bütün kafesleri.
Elimde değil, istesem de kopamam yüreğinden. Kopamam ellerindeki o muhteşem güvenden. Serçe kıvrımı dudaklarının öldüren zehrini içmeden yaşayamam. Sen, sönmüş volkanların can damarı, sen, ha bugün, ha yarın yolunu beklediğim. Yazım, kışım, baharım, kimide sonbaharım. Mevsim mevsim sevdam, yağmurum, soğuğum, sıcağım. Sen, akşamların bittiği yerde ortaya çıkanım. Sen, üstüne türkü olup, halaya durduğum, uçurduğum tüm kuşların kanadında bulduğum. Sen, sen, sen. Senden ötesi yok, yok işte...
Adını mıh gibi aklımda tutuyorum
Büyüdükçe büyüyor gözlerin
Ben sana mecburum bilemezsin
İçimi seninle ısıtıyorum.
