Saklama gözlerinde biriken rüyaları
ruhun esir olmasın esrarlı bir uykuya
ardında bir çöl kalır, farkına varamazsın
sen zarif bakışlarla dalıp giderken suya
İlmeği palazlanmış bir cellat gibi gece
ikimizi de boğar hayal denen nehirde
sen oturup gözyaşı döksen de bulutlara
ben şiirler yazarım çok uzak bir şehirde
Direnir sabır taşım, uzadıkça karanlık
şafağa şavkı düşmüş garip bir umut besler
eriyen her damlada zaman kendini bulur
ve güneşi müjdeler kulağımdaki sesler
Sabahına kavuşmuş karanfil gibi sen de
utanma, ufka çevir ay parçası yüzünü
aydınlık bir gün daha görebilmeyi dile
unutarak acıyı, hasreti ve hüzünü...
Mehmet Fatih
.
Kayıt Tarihi : 10.7.2004 13:45:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!