Sevda pınarı Şiiri - İsmail Koca

Düşmüşüm aşkına yürek maralım
Bedenim üşürken gönül volkanda
El ele tutuşup aşkla varalım
Aşkın narı yakar dolanır kanda

Sevdaya yüreğim doymadı açtır
Zalim olma aşka seven muhtaçtır
Sevene sevdası kalbe ilaçtır
Dile düşen ateş tutuşur canda

Kuru yerde çiçek diksen biter mi
Bülbül gülden ayrı kalsa öter mi
Çaresiz kalanı derde iter mi
Sevgisiz kalanlar neylesin yanda

Biraz insafa gel yüzünü döndür
Sana alevlenen yüreği söndür
İzlerin yoluma çizdiğim yöndür
Canı kurban eden sana varanda

Lemi cemalinle sevdanı saçtın
Cennet kapısını çalmadan açtın
Uslanmaz gönlüme dert verip kaçtın
Fizani seviyor aşkı ayanda