gecenin alaca karanlığında gördüm
sevda denen nazlı dilberi
yürek ekiyordu kaldırım taşlarına
kan veriyordu solgun güllere
şarkıları o öğretiyordu
bülbüllere
yeryüzü botu
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta