Sevda Oyunları Şiiri - Keziban Karataş

Kaybolan zamanlara gebe hayat,
Yitik umutlar peşinden söylenen keşkeler,
Her yaşanan hüsranın ardından,
Kabuğuna umutsuzca ve sessiz çekilmeler.
Hep yeniden tutunacağım hayata varsayımları,
Bir daha aynı hataları yapmam teorileri,
Kin ve nefretle örülen ağların içinde,
Yalnızlığa mahkum olma nedenleri.
Neden benlerle yaşanan gelgitler,
Sorular içinde anlamsız hüzünler,
Kaybolmuş kişilik çatışmalarıyla sürerken kavgan,
Çözülemedi hala aşkın denklemi.
Salya, sümük ağıtlarla demlenirken içkilerde,
Dost omuzlarında son bulur çakırkeyif neşeler,
Öfkeler sel olup taşarken giden sevgiliye,
Nedendir şarkılarda yaşlı gözlerle söylenen dizeler.
Yeni aşklara yelken açılır teselli diye,
Unutmak kolay sanılır sahte sevgilerde,
Gelen gideni aratır sözleriyle beslenirken sahte cümleler,
Aslında kendinide kaybetmiştir bir yerde.
Kendine dönüverir biranda,
Ruhundaki fırtınalarda geçip gider,
Hüzünler dağılırken sisli duygularda,
Yeniden yerleşir dudaklara tebessümler.
Acılar bile yakmaz olur canını,
Dertler biranda umuda döner,
Söndüğü sanılan yürek yangını,
Tekrar tekrar bir yanar bir söner,
Ve bu iki kişilik sevda oyunları,
Tekerrürden ibaret devam eder gider.