Sevda Namına Şiiri - Erkan Arslan

Günlerin doğup çiçeklerin açtığı gün.
Bendedir yerlerin en güzel gelinliği.
Mevsimler geçiyor hala sen neredesin?
Bensiz sırlarınla saklanırken toprağa.

Ey neredesin,şimdi sen neredesin?
Bu sevgilinin kuruyan dudaklarında.
Aşka dair soruyorum,sen neredesin?
Salınırken dudaklardan en uzaklarda.

Uyan sensizken,bu eski elbise halim.
Saki kızların ablar sunduğu tebside.
O ne bicim bakış,uyanır yalnızlığım.
Hüzün dolarsın,kan çekilir damarlarda.

Bir şeyler anlatır,delirir içimde his.
Zamanın içinde,zaman benim içimde.
Ve onun dikiş tutmaz bakışlarında sis.
Yalnız çocuklar duyar o sesi içimde.

Bensiz taşınırken sırların sen ve toprak.
Tülbentinde yaşlar,gün ağarır giderdi.
Sevda namına bir kuru ümide varmak.
Sahipsiz bir yel bırakan serviliklerdi.

Mayıs 1999