Sevda Mı Demişti Şiiri - Cenk Yiğiter

Sevda mı
Demişti biri
İzleri sürülen
İçinden süzülen
Bir obsesif yoldu
Sevda.

Her çekik gözlü
Çin'liydi bizim orada
Her uzaktaki biraz Japon'du.
Yamyamdı bazen
Her Kara
Kuru.

Ne bir takdirdi
Beklediği Sevda'nın.
Ne yüreksiz bir
Uyarma!
Bir uyarlama.
Çoktan koyulmuşken yola.
Kimse inanmazdı
Sevda'ya, sevdana
Bu denli
Sevebileceğine
Bu enli
Bir çırpı çocuğun.

Bir billahi
Yapıştı kaldı ağzımıza
Oysa ne kocaman
Adamlardı onlar
Ne toraman
Adımlardı
Hayatı hayattan iyi
Bile bilirlerdi.
Geçer kaşısına, kürsüden
Bile anlatırlardı O'nu
O'na, beni
Bana.

Hangi şarkıya vursan
Kimi kime sarsan
Neyi üstüne salsan
Olmazdı artık
Olmaz'dı.
Bir kere olmamıştı
Ya olmazdı
Hiç olmamıştı ya
Hayat 'ta
Olmaz'dı
Oysa.

İş arayan bir çırpı çocuğun
Yürekli sözleri, fazladan
Parlayan gözleri, özgüvenli
Omuzları, dizleri kadar
Sahteydi artık
Ne söylesek.?

Kanlarımız kurudu
Kaldı. Öyle yapacağız
Böyle edeceğiz. Derken
Biz çocuklara
Bağırırken!
Oysa kan
Dediğin durmazdı
Durmadı da.
Aldı. Aktı. Akmalıydı.
Aktı da.
Bir kere ak'tı ya
Al'dı ya bir kere
Artık
Durmaz'dı.

Ve bir nehre soruldu hesabı
Bu da oldu işte
Bu da oldu
Nehir vadilerden yorgundu.
Ağzına bir billahi doladı
Dolandı
Yuvar'landı. Pullandı.
Denize düşürdüğü her bir
Damlanın hesabını
Koydu. Masa
Çökmüştü. Sabah
Olmuştu bu da
Olmuştu işte
Deniz.
Dolmuş'tu.

Her bir damla
Bin özürdü artık Nehir
Hayatın özrüydü.
Neleri kusmuştu. Neleri
Susmuştu. Şimdi
Neleri
Yutmuştu.

Bu da olmuştu
İşte Olmuş'tu.
18/11/2007