Sevda meycesi Şiiri - Hayrettin Taylan

baharı sundular ben yazı yaşarken
yazıldım gül yaprağına
dikenleri kalem
seni yüreğime alem
imkansızlığa çin seddlerimi ekledim
ekildim gönül tarlana
yeşertti beni gözyaşların
şimdi yanında sevda meyvesi
al kopar beni benden
tadıma benzemez hiçbir meyce
dün doğmuş bir bebek gibi geldim sana
kimse beni sevmeden
ve ben ağlamadan
ve de kimse öpmeden
gel sev beni öylesine değil ölürcesine...