Gözlerine ışık vurulmuş tavşan gibi
bakakaldım öylece,
içime yuvarlandım, derin bir kuyu.
çok değerli taşlardan,yek pare taştın,
Bilinçaltımın sevda madeninde,
Tek gönüllü işçisiydim bu ocağın.
Çıkarmak istedimsede tüm gücümle
Ağır geldi,çekemedim,orada kaldın...
Kayıt Tarihi : 6.1.2013 00:29:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!