''sevdiklerim bir bir düşerken yaşam dalından,kurumuş dal misali yaprağa...
çatlamış toprak misali yağmura hasret bir ben kaldım.''
Bana ait saatlerde yokluğunda ben'le muhabbetler yapıyorum. Deşiyorum irinsi ayrılıkları.
Kanıma bulaşan sensizlik zehrini atmak için...Deşilen ayrılıkların acısında sızlıyor yüreğim.
Zifiri karanlıklarda ateş böceği yakalamak adına hüzünsü kanatlar takıyorum uçarcasına düşüp yollarına.
Yolları yüreğimdeki kış mı kapatmış...yoksa solmuşluğunda düşlerimin düşen eylül yaprakları mı? ...bilmiyorum...anımsamıyorum.
Unutmak istediğimden olmalı
Eski bir sandık içinde solmuş resimler gibi tozlanmış anılarım.
Düşünmemiştin hiç değil mi?
Bir ağacın gövdesine açarken yaralar....
Kazıdığın adımın üstüne bir gün başka adların kazınacağını…ya da yıllanmış gövdesiyle yaşama yenik düşen “çınarın “ bir gün insafsızca budanacağını…
Ondan olsa gerek, kuşların sesindeki ıslığını duyamıyorum artık.
Ne sokaktan geçen bozacının bozaaa! … Ne eskicinin hurdaca sesini… Ne de akşam karanlığına karışan çocukların “sobe” seslerini....
Özlemek istiyorum yeniden
Ta bebeğine bakabileceğim bir çift ela gözü…
Düşen yağmur damlarının süzülüşünde tenimde terini.
Özlemek istiyorum yeniden
Gecenin dudaklarıyla göğsüme iliştirdiğin gül titremesinde öpüşünü…
Özlemek istiyorum yeniden
Serçe ürkekliğinde ellerini tenimde unutuşunu…
“''Kara kirli kâbuslar pas tutarken canımda”''
Geciktiğin geceleri anımsama…
Uzat bulutlardan yağmurları
Bedenimde mor salkımları sula…
Ayrıntı beden boy versin ipince gecenin içinde…
Gülümsesin ten
Mor menekşe masumluğunda
Ve
Bir” ben”kaldığım burada..
Ağzının yanan ateşiyle kül olmadan, dudaklarıma aşkı yağdır yağmur ıslaklığında
Sonu gelmeyen sevda(m) ol.
sonbahar - husnu senlendirici
Kayıt Tarihi : 22.6.2008 11:25:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
'''Kara kirli kâbuslar pas tutarken canımda Yanardağ zirvesinden buz püskürten dünümde Nağme artık hüzzama dönerken dar günümde Ne yaz gördüm ne de güz, bir ben kaldım burada. ''' * Burhanettin Akdağ’ın “”BİR BEN KALDIM BURALARDA..” şiirindeki dizelerle yüreğimden düşenler kalemime. Burhanettin Akdağ’a teşekkürlerimle
Ağzının yanan ateşiyle kül olmadan, dudaklarıma aşkı yağdır yağmur ıslaklığında
Sonu gelmeyen sevda(m) ol.
tebrikelr üsatadem nefiz dizelerdi kaleminize yüreginize saglık kelamınız daim olsun saygıalırmla yıldırım şimşek
Denemeyi,iki kişilik çokça birey olabilmenin tükenişiyle ilintili kaygılarla yüklü buldum.
Çalışmada dilin dramatik bir söylemle bütünleştiğini söylemek olasıdır.Bu durum,oluşan yeni koşulların,o koşullarda tutunmaya çalışan iç sesin sonralılık ve sonrasızlık temellendirmelerinde yükselen ikilemlere odaklı tinsel sorgulamalarından kaynaklanmaktadır.
Denemede derinden sesleyen/ derine sesleyen ‘’ben’in’’ gündemlediği varlıksal bir sorgulama da vardır.Yaşama değgin bu sorunsalların çözümü ancak koşulların iyileşmesine bağlıdır.
Çalışmayı özgün buldum.Çözümlemeler yapılırken nesnellikten ırak düşülmüş müdür acaba,diye de kendime sormadım değil. Öykülenen durumun bir kurmaca olabileceğinden hareketle okuyucu tarafından tolere edilebileceği sanısı yerleşti us’uma…
Biçemin kendi izleğini öyle şekillendirmiş olabileceği sanısı belki de…
Çalışmayı ‘’ özen emek’’ açısından yetkin bulduğumu söyleyebilirim.
Sayın Leyla IŞIK’ı tebrik ediyorum.
Erdemle/ ışıkla…
TÜM YORUMLAR (26)