Sevda Kuşun Kanadında Şiiri - Burak Güven

Kanatlarını açıp süzülme öyle gökyüzünde
Sonra gözlerimi alamıyorum,
Gece gündüz dinlemeyip, evimin terasında
Sen gelirsin diye bekliyorum
Gelip konarsın parmaklarımın ucuna
Bakarsın gözlerime üstelik hiç çekinmeden
Bekliyorum,
Burda havalar soğuktur, rüzgar sert eser
Fakat aldırmıyorum
Zorluklar içinde bekliyorum,
Biliyor musun
Ben hiçbir kuşu böylesine istemedim
Ve hiçbir kanat sesine böylesine mest olmadım,
Zaten hiçbir kuş bekletmedi beni,
Bir avuç yem yetti hepsini kafese kapatmak için
Fakat sen kanmıyorsun bir avuç yeme
Kaldı ki seni kafese kapatmak benim nem'e
Sen parmaklık ardında değil
Gökyüzünde güzelsin
Aç kanatlarını iki yana
Gövden arşa yükselsin.

Bir gece terasta uyuklamışım
Kulağımda bir kanat sesi,
Ben bu kanat sesini duymak için
Kilometrelerce yol koşmuşum,
Senin alabildiğine beyazlığını seyretmek için
Enginleri aşmışım
Şimdi ise sen evimin terasına konmuşsun
Ayın şavkı değil bu gece
Senin gözlerin etrafı aydınlatan
Şaşırmışım seni öyle
Yanı başımda görünce
Hiç beklemediğim bir zamanda
Hiç bilmediğim
bir memleketten gelmişsin,
Gelmişsin üstelik benim için
Gözlerini gözlerime dikmişsin
Gözbebeklerinde ise ince bir buğu,
Belli ki yeryüzüne inciler saçmışsın,
Çünkü kalbin yaralı, kanadınsa kırılmış
Şimdi istemiyorum ölmeyi
Çünkü anladım ki cennet
Senin yanınmış.

Sevgilim!
Benim biricik kuşum..
Ne zaman ki bakarım gökyüzüne
Ve seni göremem başımın üstünde, semalarda
Ne zaman ki kulaklarım mahrum kalır
Senin kanat sesinden,
Ne zaman ki gözlerin ufuklarda kalır
Ve süzülmek istersin başka semalarda,
Sevgilim, sevdiceğim
İşte o gündür ölümüm,
Sevda kuşun kanadında
Ben de o kanatlara sürgünüm...