Sevda Kuşun Kanadında Şiiri - Sinan Bayram

Ve bir an
bitti diye düşündü
son kavga da
ama hayır bitmemişti
gözleri sonra ufka yöneldi
tren son hızla ilerliyordu
adamımız treninin üstünde
yıkılmadan duruyordu
diğer adamlar devrilmişti
ve ufukta bir köprü vardı
köprünün üstünde
keskin bir nişancı
kendisini hedef alıyordu
artık yapacak bir şey yoktu
yorgunlukta bastırıyordu hani
ve bir an duraksadı
gökyüzüne baktı bizim adam
kimi anılar geldi aklına
ve burası yolun sonu dedi
sonra açtı kollarını
gökyüzünü kucaklar gibi
tam o esnada
küçük yusuf elinde kafesiyle
trenin üstüne çıktı
ve biricik dostunu
kollarını açmış
gökyüzünü kucaklarken gördü
yusuf hemen dostuna doğru yöneldi
ve ona doğru koşmaya başladı
ama bir kurşun sesi
böldü küçük yusufun sevincini
küçük yusuf yere düşmüştü
ve elinde ki kafesin kapağı açılmıştı
bir ak güvercin özgürlüğe kanat çırparken
bizim adam canını teslim etmişti
küçük yusuf başını kaldırdığında
biricik dostunun öldüğünü gördü
bizim adam sonunda yorgunluğunu gidermişti
küçük yusufun ise gözleri sırılsıklam
yüreği yastaydı
ve bir ak güvercin
artık gökyüzünü kucaklıyordu
özgürlüğe kanat çırparak
hani derler ya
sevda kuşun kanadın da diye
işte öyle bir şey