Sevda Kurşunu Şiiri - Zafer Özkay

Bu şiirim sanadır iyi dinle,
Haber aldım kuşlardan,
Beni unutmuş ve hatta istemiyormuşsun,
Sen beni hiç sevmemişsin.
Mektubumu okuyunca düşünmeden reddetmişsin,
Sorunca sana hiç boş ver demişsin.
Oysa seni kazanmak için az mı emek çektim,
Seni az mı aradım sana az mı yalvardım,
Bende seni adam sanmıştım, kurtarıcım sanmıştım,
Çılgınca sevmiştim seni, uğruna canımı verirdim.
Ama gel gör ki sen beni bir oyuncak gibi oynamışsın,
Aşk dediğin mendil mi buruşturulup atılır mı?
Demek sende değiştin ha bunu senden beklemezdim,
Her şey bu kadar basit mi?
Yaşadıklarımıza yaşayacaklarımıza ne oldu,
Sevda sözlerimize ne oldu söylesene
Yazıklar olsun, yazıklar olsun sana yazıklar olsun.
Bunu damı yapacaktın bana sende mi gidecektin,
Sende mi vuracaktın kahpe kurşunla sırtımdan,
Sen demi karartacaktın gündüzlerimi,
Sen demi solduracaktın güllerimi,
Sen demi isyanlar lanetler ettirecektin bana,
Sen demi boynumu bükecektin,
Sen demi sende mi!
Sen insan olamazsın bir şeytansın,
Sen insafsız, vefasız, kitapsız, Allahsız,
Sende bir hiçmişsin demek, sende zalimissin.
Bu şiirim sanadır iyi dinle,
Beni kullandın, gururumla hayatımla oynadın,
Beni bir anda harcadın hiç düşünmeden yaktın,
Artık daha fazla dayanamadım, sensizliğe yalnızlığa,
Senin ellerin olarak görmek beni ölümden beter eder,
Sana bir emanet bıraktım, Kendimi bir sevda kurşunuyla vurdum,
Gelip alabilirsin emanetini.