Hayat sömürünün acimasizligini kusuyor üzerime
Bir dalgaya kurban veriyoruz güveni,
kahpelik kuruluyor otagimiza
Can dedigim…canim dedigim vuruyor sirtimdan
Ihanet degil sen yakiyorsun canimi
Vuran dost olmasa yar olmasa can olmasa
Canim yanarmiydi böyle
Sevda kursunlaniyor hücrelerimde
Biliyorum… bu; sonun baslangici
Vazgecisimin, silisimin hatta nefrete düsüsümün baslangici
Batar miydi icime sözlerin
Dost dilinden yar dilinden can dilinden dökülmeseydi
Kan kusturamazdi izbelerde böyle
Tirnaklarimda derimden izler
Artik canim yanmiyor, hissetmiyor ki bedenim
Elim uyusmus yüregim uyusmus beynim uyusmus
Gözbebeklerimden ates fiskiriyor
Kimseyi görmüyorum
Sen dost sen yar sen can olsanda
Sevdani icimde öldürüyorum
Kayıt Tarihi : 28.10.2004 01:45:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)