1973- Şiir bende doğum lekesi...
Zamanın damarlarına verirken mutluluk serumunu,
Ararım öfkesiz, acısız
Yaşanacak kayıp şehri.
Doğmadan daha
Güneşi durdurup sensiz sabahlara.
Meyvedeki ağaca balta vuran elleri kırıp bir bir
Baharı zamanda, zamanla yaşayarak
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta