Sevda Kırsalı Şiiri - Bajar Şev

Hangi mevsimin sırtındaydı hayat
sen uzayıp dururken saçlarından
Kadife bir gülüşün incindiği yerler olur belki
isminin yankısı çarpacak taş arıyorken.
Sonra kayıtsız bir düş ortasından silkinen ter bezleri
ve açıkta kalmış bir gönül yarası.
Sen sevdalısı olduğun renkleri dizerken hayat resmine
kim olduğu duyulmamış bir hevesin
nereye kadar olmayan telaşı
tutturup duruyor keyif seyrinde
alacasını...
Hayal aklının besleme yanı
tutuşturup özlemleri sıkıştırıyorken gözlerinin albümüne
kim olması gerektiğini bilmediğin haykırışlar,
tutup meyvesi oluyor, gözyaşlarının döküldüğü
okyanusun kırsalında...
Olur ya beklediğin bir sezgi olur
tüm alışılmışın dışında,
ya da sezginin alışkanlığında bir sancı
sonra sen sürüklenirken kendi uçurumuna
taktığın naylon kanatlarında bir sızı başlar
ve sen nereye konacağını bilmeden
suskun bir büyüme eyleminde
kendin olduğun bir macerada
hiç olmadığın bir mutluluğun niteleyeni olursun
Rüzgarlar aldırışsız esse de...