Sevda Kırlangıcı Şiiri - Ali Gaffar Bilican

Geceme misafir olur bir sevda kırlangıcı,
ölüme aşık kalemim çizer geceyi.
Güneşim aydınlık değil, karanlıklar başlangıcı.
Aşka destan der şair, kalemim yazar tek heceyi.

Kırlangıcım uçar, bir çığlık kalır geride.
Yıllanmış plakta hüznüm çalar.
(Hüznüm yıllarımı çalar.)
Durmadan yağmur yağar ayrılıklar kentinde,
durmadan kırlangıcım ağlar.

Sabahın ayazında göç ederken kuşlar,
ardında bırakıp onca serveti.
Memleket kokan bir gurbet türküsü başlar,
işte o zaman kabarır, sevda kırlangıcımın ayrılık hasreti.

Ay ışığı sitem eder geceye,
kara sevdalıdır aydınlığa.
Kırlangıcım haber eder güneşe, lal-ü ebkem kesilir gece.
Beşer olsa ay ışığı,
Ferhad olur, düşman kesilir dağa.
Meğer aşk ağırmış kırlangıcım, bizde hala tek hece.

Kalbime dokunur biri, telaş ederim,
onca yükün altından kanatlanır çıkarım.
Sonra üzülürüm kalmayınca değerim.
Kızma be kırlangıcım, sevdalanır bıkarım.

Sevda kırlangıcım, dert ortağım; susmayacağım!
Ödünç ver kanatlarını, dilsizler ülkesine uçacağım.
Bir dertlinin gecesinde, misafir kalacağım,
uzun uzun dertlerini dinleyip,
sevda kırlangıcı olacağım...