Sevdâ Kervanı Şiiri - Hanifi Kara

SEVDÂ KERVANI

Al da götür beni, n’olur iline
Sevdâ kervanında yükün olayım.
Aramızda karlı dağlar olsa da
Yakından da daha, yakın olayım.

Âşıkların gönlü nâzik mi nâzik?
Gam, keder, gözyaşı onlara azık
Parmağında yüzük, kolda bilezik
Ak gerdan üstünde takın olayım.

Bütün güzellikler aşkın hasında
Bengisu dağıtan gönül tasında
Sevgi ile pişen aşk sofrasında
Sana servis sunan sâkin olayım.

Aşk edermiş bükülmezi bükülen
Kim demiş ki, aşk dikişi sökülen
Lüle lüle, hâleleşip dökülen
Zülfüne sürdüğün kokun olayım.

Yaşasın âşıklar n’olur yâriyle
O, râzıdır yansa dâhi nârıyla
Kara’m; nâlân olmuş aşkın koruyla
İzin ver gönlünde “yok”un olayım...

Hanifi KARA