Sevda kemali yet ister, ancak irfan sahi ...

Yüreğin bir sevdası vardır
Sır olup, halin deminde sabırla arınması melaldir
Vicdanı sızlatan sevgiden başka ne vardır, rızayı bari ruhumdaki yaradır
Kulluk firkati, umudun inşirah suhuleti, edebin teskin eden çehresi muhayyilemdir

Aşk; ruhtan tebarüz eden sezgidir
Hiçliğe adanmış gönüller ihsan ve inayette mütehassizdir
Beyhude yaşamak kimler için değerlidir, nedenleriyle yol almak akın işidir
Kalbine ve ruhuna hor bakan zaten nitelikten arîdir, edep ile halleşmek tefekkür gereğidir

Hangi cemiyet içindeysen
Sosyal nedenler içinde sürüklenen bir nefessen
Ne derler gailesiyle yıllarca sabreden ve sukut ettirilen fersen
Taklit üzere bulunmaktan aklını ve kalbini arındır, yoksa asıl korku pek yakındır

Hiçbir vakit nefsine tevessül etme
Hissiyatına kapılıp, el âleme bakarak karar verip gitme
Beşer aklına geleni söyler ve yapar, insan her amel ve düşüncede hesap yapar
Kemaliyet vasfına erişen can, sabır içinde çileyle meşk eder ve ihsan üzere olmayı yeğler

Mezarlık ne kadar suskun ve sakin
Kabrin her birinde vaktini bekleyen umutlar hâkim
Berzahı tefekkür etmek, Araf için sukuta geçmek gerekir amma lakin
Duygular sel oluyor, hicran alıp kendi sahnesine götürüyor, hüzün ne kadar derinden vuruyor

Hangi toprağa bassam iz olur
Bilinçaltında kümelenen dağlar ne vakit yar olur
Sinemde kor olan sevda hangi lahzada ruhuma sürur veren medar olur
Susan dilim, yazan kalbim, takatsiz eşkalim, derdi gamımı şehredip aşikar eylese ne olur