İnsanın en büyük dostu, düşmanı,
Her çeşit arzuyu his eden gönül,
Bahar demez kışın bilmez zamanı,
Sebepsiz ağlayan durup dururken,
Terk eyleyip giden aradığını bulmuşken,
Bazen kendi gezer beden uyurken,
Düş ile hayalin mahsulü gönül,
Bazen adlanılır olunur kefil,
Bazen şen gözüken bazen de sefil,
Bazen vezir eyler bazen de rezi,
Sevda kapısına kul olan gönül.
Kayıt Tarihi : 6.11.2008 18:54:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!