Engin bir ummandı gönlümde sevdan,
Bir damla yaş olup,aktı gözümden.
Melekler gibiydi o naz-ı edan,
Niçin çevirdin mah'ım yüzün yüzümden.
Ey sevgili; sen ki bahara eştin,
Gönlüme şimdi bin hazanı saçtın.
Hangi füsuna kanıp,aşkımdan geçtin,
Neden kapattın bana sevda kapılarını.
Gün be gün büyüyor içimde yaran,
Hançer-i aşkındır sinemi yaran.
Söyle ey ahu bakışlı canan,
Neden kapattın bana sevda kapılarını.
Kayıt Tarihi : 17.9.2007 23:34:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Sanat,özellikle şiir öyle bir umman ki; aşkın,neş'enin yanısıra ayrılığın hüznünü ve hicranı dile getirebilmek bile ayrı bir haz veriyor bana.Yaşanmış olsun ya da olmasın.Kaldı ki her şiir birtakım yaşanmışlıklar sonucu vücut bulur.
![Harun Büyükberber](https://www.antoloji.com/i/siir/2007/09/17/sevda-kapilari.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!