Azap bağlarımdan bir kuş uçurdum gökyüzüne
Yaşadı gördü uçtu öldü
Kondu ellerime, anlattı yaşamı dertlice
Beyaz kanatları karalara bulanık
Hayatın dertlerini yüklenircesine konmuştu yüreğime
Ovalardan süzülürken şehre takılmıştı
Sevdalı yürekleri ararken tüfeklere vurulmuştu
Dönerken bana kan damlarcasına
Ardından gelen keder rüzgarlarıyla benide susturmuştu
Bir şansım olsaydı salarmıydım seni sevda kanatlım
Gün görmemiş yüzünü acılara bularmıydım
Aşka dair düşlerinle kanatlarını vururken gökmaviye
Elimde solmana hiç göz yumarmıydım
Kayıt Tarihi : 11.4.2005 18:02:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!