Sevda Kalyonu Şiiri - Musa Bilik

kulağını rüzgara daya
duy zamanın dindirdiği acıları
birileri sesinde arıyor denizleri
sen konuşunca mavi

gecenin eteğinde
yıldız dalgaları
tut ki
ay gözlerinde saklı
yanaklarına dokundum
avucumda bir kelebek sürüsü
gamzelerin

hayat çoğalır
sevdalar büyür
insan kendisiyle öpüştükçe
ve
her ayrılık
ılıman bir aşkı tanımlar
ki aşk
kendini elevermektir
yüreğindeki kanın
en inceldiği yerden

hafıza kaybına uğrar bazı sevdalar
o zaman
yüreğin en çok yıkandığı andır
yoktur sevdanın ulusu
aşk
her dilde aşktır