Sevda İzi... Şiiri - Uğur Deniz Ülkegül

Çok zaman oldu
Dudaklarına bir buse kondurmayalı
Kız çocuğu gibi büyütüyorum
Sensizliğimde seni özlemeyi
Maviler uzak buluta
Geceler zifir karası….

Geçmiyor yürek yarası
Bıçkın sorgularda kanarken sevda
Düşüyor gözlerimden sessiz, kimsesiz
Satır arası…

Yarısı aşk, yarısı kavga dediğim
Gel-git zamanlara sularım tutsak
En uzak gülüşe vurgun yemiş yüreğim
Gardiyan bakışlı yüzler, karabasan düşler
Kıvrılıp yatmış, belli ki üşümüşler
Ah gülüm..! !
Bu ülkede
Çocuk olmak serbest, gülümsemek yasak…

Ağlasak yosmalığına kadının…
Koşup, yetişsek ardından
Hayatın yükünü çeken ihtiyarın…

Bir çocuğun saçlarını okşamak
Selam verip yürümek güneşe
Sarılıp yol ortası, bir türkü molası
Yorulmak sana, yormak seni
Yüreğimiz pür neşe…

Beleşe umut büyütür kahvede insan
Unutunca tarlada başağın rengini
Taze ekmek kokusunda açlığa isyan
Savrulup gider avuçlarında zaman
Unutunca yar kokusunda titremeyi
Birikir kasıklarında suyu gün/ahın
Köreltir mertliğini namert duygularda
İzi kalır yüreğinde siyahın..

Ağladın..

Bilmiyorum
Nasıldır orda bir kadın ağlaması
Nasıl bakar aynada bensiz sabaha yüzün
Kim okşar saçlarını
Kim ellerinden tutar, siler gözyaşlarını?
Hala dudağımda içtiğin sigaranın kokusu
Ve hala gözlerimin önünde o bakışlar
Orda hep aynı aldanışlar
Burda hep aynı hüzün…

Üzgün durma yine de
Bak gökyüzüne kadınım
Bir bulut seç yarına
Özlemek, sevmek, kavuşmak bizim..
Sakla beni türküne, ar’ına, namusuna

Ben senin yüreğinde silinmeyen bir izim…