Yağmurdan yoksun kalıp, Güneşten mahrum olan,
Gönül bahçelerinde hazan başlar giderek.
Kalmaz hasret çölünde eriyip her gün solan,
Ne bir dal, ne bir çiçek, ne güzellik, ne bir renk.
Özlem şimşeklerinin ateşinden kurtulup,
Her mevsim açmak ister, yaşam kokan o güller.
Sevgi bulutlarının gölgesinde oturup,
Sevda ırmaklarında serinler o gönüller.
Kayıt Tarihi : 24.1.2006 11:37:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!