Ömrümün izbe yollarında
Umutlar tükettim sevdalar aşkına
Kaç bahar saydım heyecanıyla vuslatın
Bir güzel yar olmadı yarınlarıma
Ne vakit girse sevda kanıma
Üşenmedim yaşadım bitmeyi
Yokluğunda aradığım masumiyet
Yalanlanırken bakışlarında
Hatırladım düşünmeyi.
Artık yoruldum
Yarınsız sevmelerden
Akıl ile kalbin
Amansız didişmelerinden
Riyakâr bakışlarla bakan
Dengesiz gözlerden
Var olduğum halde
Gönüllerde ki hiçliğimden
Yoruldum ve usandım
Benliğimi işgal eden
Sevda illetinden.
Bugün anlamsızlığı yaşanılanların
Ve pişmanlığı beyhude geçen yılların
Korkularım yetim, duygularım öksüz
Yaşamak belki de ızdırap demek
Bir ömür yollarında yalnızlığın.
17.03.2011
Tamer ArabacıKayıt Tarihi : 27.11.2016 13:01:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!