Sevda (II) Şiiri - İbrahim Halil Demir

Şayet yaşamışsan sevdalardan her hangi birini,
Akıl bırakmaz kafanda bir acaip eder sevdalı serini,
Güneş olmazsa bile silersin boncuk boncuk terini,
Sığmaz olur ruhun bedenine gererler sanki derini.

Sevdalar bir hoş eder insanı durur sanki zaman,
Bulanık sular berraklaşır berrak sular da bulanır o an,
En kıymetli şeylerin bile olur değeri nazarında saman,
Bazen yaka silkeletir insana halı ahvalı olur yaman.

Yaşayan da pişman olur yaşamayan da sevdayı,
En garibanı en mutavaziyi bile eder kabadayı,
Ağlatır elinden ekmeği alınmış bir çocuk gibi aratır anayı,
Üşütür yaz mevsiminde bile yaktırır cayır cayır sobayı

Sevda yaşamayan çıkmasın hiç sevdanın er meydanına,
Asla güvenmesin ne bugününe ne de yarınına,
Soyundurur sevgi tacirliğine delilik,mertlik girer kanına,
Unutulmayacak hatıralar nakşeder sevdalı zamanına.
16/11/2006