Sevda Hırsızı! ** Şiiri - Zafer Yazıcı

çok delil bıraktı, sevda üstüne! ..
(ama sevdası yüreğimde)
o kadar da söylemişlerdi oysa! ...
(gönül bu söz dinlemez ki!)
bir gün yakalanacağını bile bile…
(ki kimdir bu kadar sevdaya gönül veren)
yanacağını bir de, atmış ateşin ortasına! ..
(kaç gönül yandı bu dizelerle)
bir pervane işte, anlasana! ..
(nasıl bir dönmeydi ki anlamadı kimse!)
acemiydi bilen bilir! ..
(öğrenmedi nasıl seveceğini, hep kör kütük!)

aşkı da, sevdayı da kaçıranı biliyorum ben!
(ama söylemem, söyleyemem, utanırım!)
kaçamadı gözlerimden, yakaladım kıskıvrak!
(bilmem ki neye benziyordu, belki bir ahu)
beni öyle bir çarptı ki, anlatamam!
(elektrik mi çarptı, anlamış değilim)
en ustası bile bu kadar hızlı değildi!
(ahh o ellerin kıvrak hareketi! , nasılda sızdı gönlümden içeri)
rüzgar gibiydi, geçerken yanımdan!
(fırtına koptu sandım, beklide bir tayfun)
o ne güzel bir koku idi, yüreğime saplanan
(papatya bahçesi gibi kokuyordu, binlercesi gibi!)
ve esaret neymiş öğrendim,
(o’nun gözlerinin içinde)
ben aşkı da, sevdayı da kaçıranı biliyorum!
(ama bu sefer söylerim galiba!)
hiç utanmam! ..