Sevda Güvercinleri Şiiri - Yavuz Özçakır

Uçuşlarıyla sıralı renkleriyle sanarsın aynı
Hiçbiri düşmanlık sezinmezler kalmazlar birbirinden ayrı,
Onlar için sevmek, sevilmek uzkatan ötürüdür gayrı
Aslında bir arada olup kaçmak isterler insanlardan harbi.

Kızmayın kovalamayın bilmezlerki kötülüğü;
Aksine ufacık canlarıyla kaldıramazlar bu şehirdeki gürültüyü
Sevdirirsen kendini paylaşır senle derdi ve üzüntüyü,
Unutamayacağın bir arkadaşlık kurar hatırlamazsın sıkıntıyı

Biliyormusun; bazen onlar bile görevlidirler
Sevmeyi sevilmeyi bizlerden daha, daha iyi bilirler
Ortak bir yönlerini arıyorsan sıcak kanlılığı çok severler
Hayattan öğrenir insanlara çoğu zaman anlatmaya çalışırlar,

Güzelliği huzuru gösterirler mutluluk için yaşarlar
Hissettikleri sevgiyi daire için alıp ku dönüşü yaparlar
Huzuru bozmaya, bozulmasına asla izin vermezler
Aslında konuşmasalar bile insanı güzelliğiyle büyülerler.

Her zaman görünmezler bir oyana bir buyana uçarlar
Daima bir yörüngede ve hep toplu gezerler
Birbirleriyle konuşmaktan eğlenmekten asla vazgeçmezler
Aslında onlar aşkı yaşayıp aşk için yaşamayı tercıh ederler....

'' Acı iki çeşittir biri dışarıdan dışardansa korkma;

ama derindense kaçma,sadece yenmeye çalış

senı yenmesine izin verme...

(geçen her bır gunun mutlaka anlatılacak bır masıdır vardır

aşksa yaşanmaya deger bir duygudur kımı zaman aglatır kımı

zaman guldurur ama tek yaşanması zordur)

Yavuz Özçakır