bir güvercin pervazlığında gözlerine konmuştum
gözlerinin yuvasından güvercinimi beslemiştin
kalemimden fırlayan çekirgeler tebessümüne dalmıştı
mürekkeple sürme çekilmiş bakışların tanla batışıyla
senin pencerenden umut ve uzaklık diye ötüyordum
izinde durmuştum, vakitlerime mühür vurmuştum
gözlerin, bulutlara değince kanadım çarpardı
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
