Sevda Güneşim Şiiri - Cihan Karasu

Neyine sevdalandım bilemiyorum…
Kömür karası gözlerine mi?
Yoksa...
Tebessümünde bile güller açan o bakışına mı?

Sanki şimşekler çakardı her bakışında,
Yüreğim ürperir, ellerim titrerdi…
Gözlerine bile bakamazdın cesaret edip…

Gülünce goncalar açardı sanki gamzelerinde,
İçinde yaşlanmak isterdi insan,
Ölünceye kadar…

Öyle bir güzelliğe sahip varlıksın ki…!
Bin anlam yüklüydü sanki her halinde,
Sana hayran kalmamak mümkünmüydü acaba…

Kelimeler bile kifayetsiz kalırdı,
Güzelliğini anlatmaya gülüm…
Örneklemeye bile bulunmazdı bir dengin…

Öyle içten yakardı ki sevdan,
Bir hançer gibi yüreğin en derine işlerdi,
Bir mızrak gibi parçalardı adeta kalbimi…

Geçmiş geçmişte kalmıştır belki...
Ama şunu diyebilirim ki sana...
Gözlerim karanlığa hapsolmuş olsa…
Bu bedenim ateş düşmüş çıra gibi yansa,
Hayatım boyunca yalnız seni seveceğim…