Sevda Güneşi.. Şiiri - Tuncay Aytaç

Ahu gözlerine yazılan şiirleri dinlediğimde gözlerim yaşarır, sözcüklere küserdim.
Her sözcükten kıskanırdım seni,
suskunluğa bürünüp öylece severdim.
Sen, bitmeyen arzuydun dudaklarımda,
içtiğim her damla suda,
dudaklarındaki tadı bulup,
mutluluğu içerdim.
Bazen de, özlerdim delice,
hasretin koynunda seni, severdim.

Bir kez ağladığını görmüştüm,
gözlerinden gamzelerinin çukuruna
toplanan sularda, kendimi boğmuştum.
Silmek istemiştim göz yaşlarını mendille,
naz edip, elimi iteklemiştin.
O mendil hâlâ duruyor cebimde,
göz yaşlarının izi kalbimde.
Ipeğin her bir lifinde, gözlerinin izi var be sevdam.
Bu büyük aşkın hatırası nasıl da yer yapmış gönlümde.

Uzak ara sonsuzluğa uğurladın beni,
Bi haberim varlığından.
Yaşlı gözlerimi bir görsen,
Perperişan ettin beni sevdadan.
Bi haberim.artık bu dünyadan,
Dudaklarim kuru ve çatlak,
Bir yudum su içmişim ki,
Aşk denilen deryadan.

Cennetin bir köşesine koysalar,
Aşk sofrasında bin bir lezzet sunsalar,
Bin güzeli sen diye, bulsalar.
Sensizlik cehennem bana.
Ben ki, razıyım yanında olmaya, aşkına yana yana.

Bir çoban ateşi görürsen dağın doruğunda,
Bir mağara kovuğunda, gecenin bir anında,
Bil ki o benimdir işte.
Bil ki, yanıyorumdur tek başıma bu sevdanın ateşinde.
Arama sorma artık, bambaşka bir güzellik var,
Sadece benim hissettiğim sevda güneşinde.