Sevda Gözlüm Şiiri - Cahit İpekoğlu

Gel sen yoksan
bütün sokaklarına kar yağar yüreğimin.
Nefesim
üşüyen bir gelincik ayazı.
Bütün geceler
sen yoksan ıssız ve aysız..

Durmadan
bir ezgi savruluyor dudaklarında gecelerin.
Hüznün uzayan saçlarında
kimsesizliğim kanıyor.
Yağmalanmıs bir ömrün ortasından sızarak
yaralı gönlümün ırmaklarına doluyor.

Gel sevda gözlüm
sen yoksan yüreğimde her gece bır deprem oluyor.
Ey çağlayan bir suda
yittirdiğim sevda kadını.
Seslen bana nerdesin
şimdi hangi gönüllerdesin.
Bir rüzgarın kanatlarına vursam
duyulur mu sesim..

Gel sevda gözlüm
erişilmez uçurum diplerinde kaldı özleyişler.
Yaralı ceylanlar
bile bak sekiyor bakışlarımda.
Tomurcuklar öksüz, serçeler dilsiz
her durakta boynu bükük bir çocuk üşüyor.
Ben bu yağmurlar dolusu yalnızlığımla
bütün bulutlardan sana koşuyorum.
Gel, sevda gözlüm
ay yüzlüm gel..

Gel sevda gözlüm
şimdi yüreğim boş, bakışlarım anlamıyor beni.
Her akşam vakti
el ayak sesleri çekilirken caddelerden.
Vurup yüreğimi acılı sevdalara
yıldızlara ağladığımı kimse bilmiyor.
Gel, sevda gözlüm
ay yüzlüm gel..

Gel sevda gözlüm
geçmiş bahar sokaklarına çıkar beni.
Bahçesi tarumar bir çiçeğin kirpiğindeyim
bir kar çölünün ortasında bırakma beni.
Bir insan mahşerinin içinde
yapayalnız sakın bırakma beni.
Her bakışta bir hüzün
her hüzünde bir bakış kanamada bırakma beni.
Gel, sevda gözlüm
ay yüzlüm gel..

Gel sevda gözlüm
bahar sokaklarına çıkar beni.
kalbimin üstüne üstüne yağıyor kar
göçüp gitti sensiz sevda kuşları çoktan.
Kalbimi sana rehin tutuyorum
sensiz yüreğim kanamalı ağır bir hüzün.
Gel, sevda gözlüm
ay yüzlüm gel..

Gel sevda gözlüm
ay yüzlüm
Gelki ömrümün bütün sokaklarına bak
sensiz kar yağıyor şimdi...