Sevda Gemisi Şiiri - Vedat Akdeniz

‎ -SEVDA GEMİSİ-
Sarhoş bir gemi gibi dolanırım kıyında
Dümenim kırılmış amansız fırtınanda
Pusulamı almışsın elimden ama
Rüzgârlar buldurmuş limanını yine de....
Cemreleri yürütsen de ceplerimden
Kara kışı uzattıkça uzatsan da
Bil ki baharı beklemeden zemheride
Açacaktır bütün çiçekleri bahçemin.
Büyürse destan olur diye
Küçükken başı ezilen umutlarım
Daha sevda evrimleşmeden
Düşmüş ilkel ateşine
Barınak kurmak isterken yüreğine
Son sürüm hasretleri
Bir kül gibi savuruverdin üzerime,
Aşkın ilk medeniyetini kurmuştum gizlice
Umutla beslenen sevi ovasına
Çorak ayrılıklarla bertaraf ettin
En bereketli çağımda sevda bağımı,
Mevsimsiz budadın bütün filizleri
Bakmadın dağ oldu, kederler yüreğimde.
Üstelik bu sonsuz dağın ötesinden
Bir gün batıdan doğar gibi güneşi
Senin için doğurtacağım ellerimle
Hayretler içersinde kalacaksın işte
Peygamberler bile vazgeçecek mucizelerinden.
Sen beni sevince kopacak kıyamet
Tüm insanlık binmiş ama
Gel gör ki batıyor Nuh’un gemisi
Bir seni bir de beni taşır ancak
Bu köhne sevda teknesi…
Nisan 2011