Hüzünlere meze yaptım ben beni,
Şişe şişe efkâr döven rakıyım…
Bir sevdaya adak ettim bedeni,
Yâr elinde altın saplı çakıyım…
Odasında demet demet nergisim,
Sevda evi hücresinde hapisim,
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
böyle hapisliğe can kurban...
çok güzel.tebrikler...
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta