Sevda Elbiselerini Giyinmiş

Onlar sokaktan geçerken,
Onlar,o ikisi canım;
Üniversitede okuyan,
Genç oğlanla,genç kız,
Onlar sokaktan geçerken,
Cam kıyısından onlara bakar,
Hepimizin yüzünde bir,
Gülümseme başlardı,
Onları yan yana görünce,
İçimiz şenlenirdi.

Onlar sokaktan geçerken,
El ele tutuşmazlar,
Kollarını,birbirlerine,
Hiç dolamazlardı.
Ama bize yine de,
Sarmaş dolaşmış gibi,
Görünürlerdi.

Camadan onları gören Annem,
İşte geldi benim,çifte kumrularım,
Diye seslenir,Gözlüklerini çıkarır,
Sevinçli bir yüzle bizi çağırırdı,
Yine duvarın üstüne,
Çıkıp oturacaklar,
Göz göze bakınarak,
Kim bilir neler konuşacaklar,
Diye merakla konuşurdu.

Kızın yüzü,
İnce duruydu,
Alnında madalyon gibi,
Sevmenin onuru parlıyordu.
Oğlansa göğüs kafesinde,
Sanki küçücük ve sıcacık,
Ürkek kuş taşıyordu.

Duvar üstünde otururken,
Yada akasyanın altında,
Birbirlerine sarıldıklarını,
Ne annem,ne komşular,
Kimsecikler görmemişti.
Hepimiz biliyorduk ki,
Onlar sevdalıydılar,
Birbirlerini seviyorlardı,
Sokağa her girdiklerinde,
Tepeden tırnağa,ikiside,
Sevda elbiselerini giyinmiş,
Çifte kumrular gibiydiler.