Ben en çok seni sevdim
Sevdamı herkesten gizledim
Engin denizlerin derinliklerinde yüzüyor hislerim
Balıklar yakamozda dinliyor aşkımın fısıltısını
Mehtap sensizliğin senfonisini söylüyor sonra
Yıldızlar aşkın kokusunu alıyor semada
Ama ben alamıyorum
Burnum duyarsız duygulara
Dilim bağlı utancımdan
Karalara bağlayıp öldürmüşüm seni
Havada gök gürültüsü korkuturken
Bulutlar seni anımsattı bana
Karakalem çalışmasıyla çizdiler seni
Gözyaşlarım taşarak okyanuslara ulaştı o anda
Neden mi?
Yağmurun çimende bıraktığı bahar kokusu misali
Sarıp koklamayı düşlerdim seni
Ben en çok seni sevdim
Kelimeler sessizliğimi fırsat bildi
Dile gelmediler bir türlü
Söküp atamadım aklımdan seni
Aklımı kaçırdım
Ölüme meydan okurken
Eksikliğin tutsak etti beni
İşte o dakika hayattan koptu gitti gönlümden
Kalbinin çizgisi
O çizgi derin yara açtı bende
Ölüme susadım işte
Dudaklarım kurudu bilinmezlikle
Acaba gelir misin diye
Aşkın kadimi konuşmaya değerdir
Dudaklarımla sayiklarken adını
Aşkın ebedisi görülmeye değerdir ki
Ben seni görünce
Parmakla gösterilecek aşk dolusu sevdim.
Kayıt Tarihi : 15.12.2020 13:21:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!