Sevda Denizi Şiiri - Denizhan Arıcı

bir yaz akşamı
kimsesiz bir sahildeyim
sanırım kalbim yerinden çıkacaktı
saat onbir suları
sen aklımdasın

gözlerin gitmiyor gözlerimin önünden
bir bıçak gibi keskin
bir mavzer kadar güçlü
gözlerin
hiç sonu gelmiyecek
bir uçurum sanki
ben içinde kaybolmuşum
devasa bir rıhtımda
arıyorum kendimi

her yer karanlık
herkes susmuş çeneler kapalı
ağzında sıcacık bir çocuk nefesi
bağıra bağıra içime işlemişsin
karşı konulamaz birşeymişsin gibi

havada derin bir kasvet
denizde ise vurgun
sanki deniz üstüme geliyor
sen bir rüzgar bir dalga bir yosun

delice esiyor lodos
ağaçların üşümüş elleri
balıkçılar binmiş sandallara
gemiler kalkıyor limandan
başımda esen deli rüzgar
dudağımda sevda türküleri
camların ardından beni seyreder
sensizliğin karanlık gözleri