sevgi dolu bir ailede büyüdün ben...
herkesin örnek alabildiği...
zamanların en acımasızında yaşıyor insanlar
iyi insanları melek diye ayırdım gözümde
sevgi benim suyum oldu hep
önüme gelen herşeyi sevgi temizleyiveriyor
hayaller kurduranda sevgiydi dünyamın hamuruda sevgi
hikayeler okurum en fazla sevgiye dair
sevda uğruna yolculuk yapanları,
dünyanın hamuruna karışıp oradan aşkla çıkanları,
yeniden yeniden doğanları severim....
herkes günlük hayatın labirentlerinde bir çıkış ararken
ben merakla onları seyrediyorum
kütüphanem var kitaplarımın arasında kendime ait bir dünyam
hayalimde çalıştığım kütüphaneye düşen bir de adam var
bir gezgin olmalı,bir kitap aramalı
çok eski bir kitap
yüzyüze geldiğimiz anda zaman durmalı,
dudaklarımdaki hüzünlü gülüşe vurulmalı
annemde böyle gülümser demeliydi belki de
sevda denilen şey böyle birşeydi.....
Kayıt Tarihi : 23.4.2004 10:53:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!