Sevda Denilen Şey Şiiri - Dua Ekseni

Sevda Denilen Şey

Sevda bir eşikmiş
Bir kez atlamaya gör
Damarlara sirayet etmeye görsün
Kana karışan virüsmüş meğer
Ruhunu,benliğini sararmış.
Fırtınaya ansızın yakalanmışsan eğer,
Gönül bağında
Ne sümbül,ne de gül bırakmaz
Yolar, talan eder.
Filiz,sürgün dinlemez
Kökünden söker.
Dolu vurmuş ekin misali
Hasada hasret bırakır.
…
Ne yönden geleceğini
Tahmin edemeyeceğin
Serseri kurşun gibi
Saplanır hiç ummadığın anda
Gözlerdir ateşleyen tabanca
…
Güneş de eskisi kadar ısıtmıyor
Parlaklığını da mı yitirmiş ne?
O’nun önünü de hayalin sarmış
Bir sis bulutu gibi kaplamış
Gözlerimi kırpıştırıyorum
Nafile!
Arsızmı, arsız,başına buyruk
Elim ermez,gücüm yetmez
Hükmetmem imkansız
Ne yapsam silinmez,gitmez..
…
Gönlümün iklimleri de değişti
Her gün dört mevsimi birden yaşıyorum
Özlemin bulut olup yaklaşınca
Gözlerimde şimşekler çakıyor
Anlıyorum ki
Sağanağın habercisi
Göğün yedi rengini barındıran
Ebem kuşağı,
Yağmur sonrasındaydı değilmi?
Şimdi oda rengini kaybetti
Meğer senden alırmış rengini
Dinen yağmur sonrası
Etraf ayaza kesiyor
Ellerim,yüreğim,hislerim üşüyor
Sonra.. sonra..
Gülen yüzün beliriyor ansızın
Sıtmaya tutulmuş gibi
Yakan bir nöbet geliyor…
….
Ne kadarda yakıcıymış
Sevda denilen şey
Canözüm;
Sonu vuslatsa eğer
Her şeye rağmen
Çileye de belaya da
Eyvallah etmeye değer…

(duaekseni)