Bin asır geçmiş üstünden şu yıllanmış baharın
Ruhum daralıyor geniş odalar da şafak sökmez sabahın
Meltemli bir uçurumun kenarında andım adını ansızın
Sevda dediğin ölümden bile derinmiş
Özünde vardır elbet aşk insanın
Sen benim sarhoşluğumsun
ne ayıldım
ne ayılabilirim
ne ayılmak isterim
başım ağır
dizlerim parçalanmış
Devamını Oku
ne ayıldım
ne ayılabilirim
ne ayılmak isterim
başım ağır
dizlerim parçalanmış
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta