Bin asır geçmiş üstünden şu yıllanmış baharın
Ruhum daralıyor geniş odalar da şafak sökmez sabahın
Meltemli bir uçurumun kenarında andım adını ansızın
Sevda dediğin ölümden bile derinmiş
Özünde vardır elbet aşk insanın
Dağların dorukları dumanlı olur
Geriye dönmez savaşçılar...
Fırtınayla yıkanmıştır ömürleri
Karla yıkanmıştır yüzleri...
Bu yüzden asla vedalaşmaz
Devamını Oku
Geriye dönmez savaşçılar...
Fırtınayla yıkanmıştır ömürleri
Karla yıkanmıştır yüzleri...
Bu yüzden asla vedalaşmaz
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta